อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ คือ

• อี เอ วิลเลเบรนด์
  ฟอน วิลเลเบรนด์
  อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์
  อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์
  วิลเลเบรนด์

• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• ฟอน     ก. บ่อน, กินพรุนข้างใน, พลอนทั่ว, เช่น หนอนฟอนชมพู่; ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย
• ฟอน วิลเลเบรนด์     อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ อี เอ วิลเลเบรนด์ อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์ วิลเลเบรนด์
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิลเลเบรนด์     อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ อี เอ วิลเลเบรนด์ ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รน     ก. นิ่งอยู่ไม่ได้, เร่าร้อน, เช่น รนหาที่ตาย รนหาเรื่อง.
• รนด     ระนด น. คราด. ( เทียบ ข. รฺนาส่).
• อี เอ วิลเลเบรนด์    อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์ วิลเลเบรนด์
• อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์    อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ อี เอ วิลเลเบรนด์ ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์ วิลเลเบรนด์
• อิริก อะดอลฟ์ ฟอน วิลเลเบรนด์    อี เอ ฟอน วิลเลเบรนด์ อี เอ วิลเลเบรนด์ ฟอน วิลเลเบรนด์ อิริก ฟอน วิลเลเบรนด์ วิลเลเบรนด์
• อัลเบรชต์ ยูเซเบียส เวนเซล ฟอน วอลเลนสเตน    วอลเลนสเตน
• วิลเลี่ยม เบรดฟอร์ด ชอคลีย์    ชอคลีย์ วิลเลียม ชอคลีย์